Laatbloeiers

Serene rust heerst op de imkerij. De imker staat naast zijn kasten en ziet de bijen wel vliegen, maar zonder urgentie. Het nerveuze halen van nectar en stuifmeel is voorbij. De bijen hebben het voorjaar en de zomer hard gewerkt, om te zorgen dat het volk flink en krachtig groeide zodat zich een zwerm af kon splitsen en de achterblijvers met het op laten groeien van een nieuwe koningin een verjonging konden ondergaan. En ze hebben hard gewerkt om een voorraad voer aan te leggen om comfortabel de winter mee door te komen. De cyclus is rond, het volk begint aan zijn uitademing, het bijenseizoen is zo goed als voorbij. Het volk is niet meer op de buitenwereld gericht, raakt langzaamaan naar binnen gekeerd.

De meeste imkers hebben de laatste honing geoogst, en als er daarmee te weinig voorraad voor de bijen overbleef wintervoer (suiker) teruggegeven. Sommige imkers zetten hun volken nog op herfstbloeiers zoals heide of reuzenbalsemien. Maar de vluchten die de bijen vanuit hun vaste standplaats maken zijn vooral pleziervluchtjes, uitgevoerd omdat het kan, niet omdat het moet. Ze bezoeken dan laatbloeiers zoals asters, zonnehoed, laurierkers (tweede bloei), klimop. Zulke vluchten leveren minder op dan vluchten in het seizoen. De bij bezoekt veel en vooral ook verschillende bloemen voor een beetje opbrengst, terwijl er in het seizoen massaal en efficiënt op die ene soort bloemen wordt gevlogen die op dat moment goed nectar levert. Dat de bijen veel verschillende bloemen bezoeken vertellen ze de imker met de veelkleurigheid van de stuifmeelklompjes die ze meebrengen. Bij het overbrengen naar de raat wordt er wel eens wat gemorst en zulke klompjes vallen dan op de bodem, waar de imker ze kan verzamelen. Op de foto zie je links twee verzamelingen uit het seizoen, waarbij duidelijk één kleur domineert (het oranje is vooral paardenbloem, het geel vooral linde). Rechts is een verzameling van eind augustus en je ziet daar een bont mengsel van misschien wel 25 variaties, die evenveel soorten bloemen vertegenwoordigen, want iedere bloem levert een eigen kleur stuifmeel.