Naderende herfst

Op een mooie namiddag halverwege augustus is de imker geconcentreerd aan het werk. Bij vijf kasten verwijderd hij de kamers die hij na het honingslingeren door de bijen schoon heeft laten eten, hij verplaatst de mierenzuureenheid van de ene kast naar de volgende, en begint met wintervoeding bij een andere kast. "Krak-plok," klinkt het plotseling, het geluid lijkt uit het bosje achter hem te komen. Meteen is het weer stil, de imker slaat er verder geen acht op en imkert verder. Maar even later verbreekt hetzelfde geluid opnieuw de stilte, de imker is nu alerter, zou daar misschien iemand lopen en daarbij takken breken? Hij weet dat er, diep verscholen tussen de struiken, een andere bijenstand is maar heeft daar nog nooit activiteit opgemerkt, zou daar nu dan een collega bezig zijn? Daar lijkt het niet erg op, het is geen typisch imkersgeluid en de tussenpozen zijn wel erg groot. Ook heeft de imker in het bosje wel eens sporen van illegale bezigheden gevonden, bierblikjes,  wodkaflessen en zo meer, de afgelegen ligging nodigt uit tot samenkomsten waarbij je liever niet gestoord wordt, misschien loopt er volk dat er niet hoort. Als het droge geluid zich voor een derde maal opdringt, maar nu twee keer achtereen, herinnert de imker zich opeens dat hetzelfde raadsel zich de vorige jaren ook voordeed, en na oplettend luisteren het vallen van de eerste eikels bovenop de schaftkeet die om het hoekje staat bleek te zijn. De herfst nadert, de omgeving is weer vertrouwd, en de imker imkert voort.