Bijenparadijs

De afdaling van de Pic d’Orhy over de westflank gaat aanvankelijk over een grassige steile helling, tussen schapen en  paarden door. Na zo’n 300m dalen wordt de bodem rotsiger en verschijnen de eerste blauwe distels (Eryngium bourgatii). Geleidelijkaan worden het er meer en algauw loopt de imker door een schitterend blauw bloemenveld. In de stilte van de bergen die enkel gebroken wordt door het geklingel van de koeienbellen om de paardenhalzen zwelt tegelijkertijd het gezoem van de bijen aan. Hoewel deze distelsoort niet zomaar terug te vinden is in enkele grote drachtplantenlijsten (drachtplanten.nl; imkerpedia.nl/wiki/index.php?title=Drachtplanten), en de Vlaamse Imkersbond een gemiddelde nectar/pollenwaarde 3/3 (op een schaal van 5) geeft, hebben de bijen het hier duidelijk naar hun zin, en mag de imker die hier zijn kasten heeft staan zich gelukkig prijzen (om veel redenen).

Een weelde aan blauwe distels

Westflank van de Pic d´Orhy